شاگردی از استادش پرسید: عشق چست؟
پرسیدم چه چیز بشر تو را سخت متعجب می سازد.
عشق را در قابلمه ای مسی گذاشته ایم؛
زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نیست در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست
در طریقت هرچه پیش سالک آید خیر اوست در صراط مستقیم ای دل کسی آگاه نیست